Het is niet altijd rozengeur en maneschijn

11 juni 2017 - Kaapstad, Zuid-Afrika

Weg met de zonneschijn, want de Zuid-Afrikaanse Piet Paulusma had deze week qua weer iets nieuws voor ons bedacht. De week is figuurlijk omgevlogen, maar dit keer ook letterlijk. De weekenden worden inmiddels wat minder ruig, maar ik heb weer iets meegemaakt wat niet meer van mijn mentale harde schijf te wissen is...

Hopla en het was alweer maandag! Maandagochtend ben ik even alleen in de klas begonnen, want mijn mentor kwam later. Ik heb gezellig even met de kinderen gekletst en daarna zijn we hard aan het werk gegaan. Ik heb veel extra les gegeven aan bepaalde kinderen en ik heb de dag afgesloten met een stukje Afrikaanse les. Ja, 3 juni betekende ook dat we precies op de helft zaten qua weken en dat hebben Amber en ik gevierd. We hebben een taartje gegeten en koffie gedronken bij de TriBakery. Nou ja, een taartje.. Dat was gewoon een hele maaltijd aangezien het twee keer zo groot is dan in Nederland haha!

Dinsdag stond nog steeds in het teken van de herhaling. Op dinsdagmiddag meldde onze directeur dat de school woensdag verplicht gesloten moest worden. Dit was vanwege de voorspelde hurricane, welke 'the monster storm' werd genoemd. Op school had vrijwel niemand nog nooit meegemaakt dat de school moest sluiten vanwege het weer. Niks geen code rood, volgens mij was dit meer code zwart...

Uiteindelijk is de hurricane dinsdagavond begonnen en duurde ongeveer tot woensdagmiddag. Vol verwachting zat ik dinsdagavond voor het raam en ja; het ging tekeer! Midden in de nacht ben ik een aantal keer gewekt door keiharde knallen, maar het onweerde niet. Wat was dit dan wel?! De gehele woensdag hebben Amber en ik lekker thuis voor de open haard doorgebracht, want wat was het koud. Tegen de middag konden wij onze nieuwsgierigheid niet meer bedwingen en zijn we met een camera in de hand even snel de straat opgerend. Wow, overal lagen complete afgescheurde takken, ingescheurde bomen en van een school was het dak eraf gewaaid. Afgevinkt: Hurricane meemaken.

Donderdag konden we uiteindelijk toch weer veilig naar school. Overigens was het enorm koud in school en iedereen liep de gehele dag met zijn jas aan. Donderdag is de toetsweek begonnen en die duurt nog tot aankomende vrijdag.

Vrijdag heb ik voor typmiep gespeeld; ik heb een behoorlijke sprong gemaakt met mijn verslagen. Inmiddels komt de deadline dichterbij en dan kom ik wel op gang haha. 's Avonds hebben Amber en ik de Blue Bird Food & Goods Market in Muizenberg bezocht. De Goods waren er niet echt te vinden, maar er was daarentegen genoeg Food! We hebben heel veel geproefd en ik heb zelfs struisvogel gegeten. Dit marktje vond plaats in een soort oude loods en werd eigenlijk alleen door lokale mensen bezocht. Het voelde net alsof we op een uit de hand gelopen buurtfeest waren, enorm gezellig!

Waar we de vrijdag eindigden met een marktje, zijn we daar zaterdagochtend weer mee begonnen. Amber en ik zijn samen met Noortje en Julia naar The Old Biscuit Mill geweest. Dit is al een stuk grotere markt dan de markt die wij op vrijdagavond hebben bezocht. We hebben hier lekker even ontbeten en wat rondgesnuffeld, een echte zaterdagochtend. De middag hebben Amber en ik in de keuken doorgebracht, want we hebben pepernoten gebakken en dat in juni! Onze gastouder, tijdelijke oom en schoonmaakster vonden ze heerlijk. Aangezien we nog maar twee weekjes stage hebben, wordt dit ons afscheidstraktatie voor de stageklassen. Het testpanel heeft ze al goedgekeurd.

Vandaag hebben we ook een bijzondere ochtend gehad. Samen met Eva en Amber heb ik een bezoek gebracht aan een kerk met een gospelkoor en een township (krottenwijk). We hebben ongeveer een half uurtje van de mis gezien. Dat gaat overigens totaal anders dan in Nederland. Volgens mij is er echt alleen maar gezongen namelijk, best indrukwekkend. Daar stond ik dan, als een van de witjes tussen al die swingende donkere mensen.

We lieten de kerk achter ons en zijn met een gids door de oudste township van Kaapstad gelopen, Langa. In Kaapstad wonen ongeveer 3,8 miljoen mensen en 2,2 miljoen mensen daarvan wonen in allerlei verschillende townships. Er wonen overigens niet alleen straatarme mensen in townships. Sommige mensen wonen hier omdat ze deel uit maken van een bepaalde bevolking en daarom willen ze in de townships blijven wonen. We mochten in huizen kijken die je niet eens huizen kon noemen, struikelden soms bijna over afval, hebben met kindjes geknuffeld, onze mond moeten behoeden voor het openvallen en onze ogen uitgekeken. Ik weet gewoon bijna niet wat ik er over moet schrijven, dit moet je gewoon echt ervaren. Ik was, ben en blijf sprakeloos. Gelukkig heb ik immens veel foto's gemaakt:)

Ja ik heb deze week weer heel wat meegemaakt en het blijkt maar weer hoe verschillend Kaapstad kan zijn. Morgen beginnen we aan onze voorlaatste week op school en daar gaan we nog maar eens extra hard van genieten. Liefs, Silke

Foto’s

1 Reactie

  1. Maud:
    12 juni 2017
    mooie tekeningen van de kinderen!!
    en mooie fotos!!