Mag ik de tijd stopzetten?

18 juni 2017 - Kaapstad, Zuid-Afrika

18 juni: Huh?!?! Ja, over precies een maand ben ik gewoon alweer terug in Nederland. Waar is de pauzeknop als je hem nodig hebt?

Afgelopen week begon de voorlaatste volle stageweek. Aangezien de toetsen voor mijn klas nog zouden duren tot de woensdag, betekende dat we de leerstof zouden gaan herhalen. Ik heb de leersstof van 'Natural Sciences' herhaald. Evenals de maandag, stond dinsdag ook nog weer in het teken van 'revision', oftewel herhaling. Daarnaast heb ik tijdens de muziekles voor het eerst sinds mijn aankomst in Zuid-Afrika weer gitaar kunnen spelen, wat was dat heerlijk zeg!

Woensdag en donderdag heb ik vooral als bouwcoördinator gespeeld. En nee, dat had niet iets te maken met de onder- midden- en bovenbouw op school. De kinderen kregen namelijk de opdracht om een constructie te bouwen van papier en plakband. Ik was daar om het in goede banen te mogen leiden. Nadat de laatste constructie ook goed was gekeurd, kon ik geen constructies meer zien. Van mijn klas en van mijn mentor kreeg ik wel een applaus voor al mijn hulp, heel lief:)

Verder hebben Amber en ik afgelopen week afgesproken met andere leerkrachten op onze stageschool, dat we aankomende dinsdagochtend bij hen in Grade R (vergelijkbaar met de kleuters) gaan kijken en woensdagochtend in Grade 7 (vergelijkbaar met de brugklas in Nederland). Onze directeur heeft voor ons geregeld dat wij aankomende donderdag op bezoek mogen bij een basisschool in een township. Ik ben daar vet benieuwd naar!

Afgelopen vrijdag was het 'Youth Day'. Op deze dag wordt de scholierenopstand van 1976 in Soweto herdacht. Dit heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat er in Zuid-Afrika lesgegeven mag worden met Engels als hoofdtaal. Eerst moest het namelijk verplicht Afrikaans zijn. Wij zijn vrijdag een dagje met z'n allen opstap geweest. 's Ochtends hebben we voor de allerlaatste keer op ons surfbord gestaan. Lief surfbord, ik ga je missen! 's Middags zijn we naar Stellenbosch gegaan, al had ik meer het gevoel dat ik in Frankrijk was beland. Waar onze Uberchauffeur ons eerst wilde droppen bij een waterzuivering, zijn we gelukkig toch nog terecht gekomen bij Avontuur Estate. We hebben hier wat wijn geproefd en hebben later genoten van een heerlijk diner. Ohja en wat een enorm mooi uitzicht hadden we!

Zaterdag is een beetje een mislukte dag geworden... Amber en ik zouden samen met onze gastouder Diane de Chapman's Peak (beroemde kustweg uit Hollywood films) gaan rijden, maar helaas was deze vanwege vallende rotsen gesloten. Amber en ik besloten om met de andere meiden mee te gaan naar Green Market Square. Hier zijn wij inderdaad al eens eerder geweest, maar van dit marktje krijgen we niet echt genoeg. Correctie; niet genoeg van alle souvenirs, wel van de verkopers. Nadat we samen een cocktail hebben gedronken, zijn Amber en ik in hartje Kaapstad blijven hangen. 's Avonds zijn we lekker weer uiteten geweest, dit keer bij het Waterfront. We hebben lekker gesmikkeld in een gezellig restaurant aan het water.

Vanmorgen waren Amber en ik weer vroeg uit de veren, want we zijn met de directeur en zijn vrouw mee geweest naar de kerk. Daar waar ik in Nederland nog zelden in de kerk kom, ben ik er nu al twee keer in één week geweest. De directeur had ons meegenomen naar een katholieke kerk waar hij nauw bij betrokken is. De kerk is best vergelijkbaar met de Nederlandse katholieken kerken, alleen de mis en de liederen zijn een stuk hipper en vlotter. Bovendien zit hier de kerk nog voller dan in Nederland met kerstmis.

Na de kerk zijn Amber en ik met Diane mee geweest naar de zondagmarkt in Muizenberg. Dit was markt nummer 294120842, maar totaal anders dan alle andere markten die ik bezocht heb. Hier kon je werkelijk alles krijgen en dan nog net iets meer. Daarna heeft Diane ons mee uit lunchen genomen en dat was erg gezellig en bovendien heel lekker. Best gek om te bedenken dat het ook Vaderdag is/was vandaag... Pap, over een maandje haal ik de schade in:)

Nu is er dus nog maar echt een week te gaan op mijn Zuid-Afrikaanse basisschool. Ja echt, gewoon nog maar één week… Nog één keer dit, nog één keer dat, nog één keer knuffelen met de klas en dan is het echt gedaan. Dit wordt een week van afscheid nemen, maar ook een week van keihard genieten. De kinderen, de school en alles wat daarbij hoort; vergeten doe ik ze nooit!

Foto’s